Havbåra mot øyret

Eg frykta vinden, utan grunn!

For eit par helgar sidan var vi på Stad. Ragnhild og Martin inviterte oss til feriehuset sitt på Leikanger. Og for eit flott vertskap, og ei god helg! Vi vart mottatt med opne armar, fekk deilig Raclette (omn på bordet som smeltar Sveitsisk ost + grønsaker) i eit blått koseleg kjøkken.

Åtte vaksne rundt bordet, felles song og gode historier. Kor vart kvelden av?

Søndag drog vi til Ytre Fure, til hytta hans Julius Fure (far til Ragnhild). Kvar søndag gjekk han dit, sang salmar, såg på havet og naturen og hadde si gudsteneste der.

Vi starta turen i øs-pøsande regn, men det vart opplett etterkvart. Ein halvtime i haustnatur, må berre opplevast! Med storhavet midt imot.

Eg har aldri vore glad i vind, sterk vind vel og merke. Men denne søndagen var det lyden av hav som roa sjela. Med diktlesing og ACapella song, med havbåra i bakgrunnen, var det godt å vere til.