2011-12-27

Raraste jula 2011

Vi har opplevd dramatiske døgn både heime og på Eid/Lote.
Garasjen måtte tømast og vaskast
1.juledag reiste vi som vanleg til Eid for å besøke mamma. Vi var tidleg ute og vegane var berre. Vi var pynta til julegjestebod - høghæla sko og i beste stasen. Hos ho mor fekk vi god hjorte-middag og kaffi der vi også feira Olav sin 50-årsdag. (eit år for tidleg).
Men så sette Dagmar inn. Vinden ulte, straumen gjekk, takplate forsvann frå huset, politiet sperra Rv 15 ved moloen. Ferja Lote-Anda låg midtfjords og vi måtte til Lotsberg for å sove. (Fullt i herberget på Eid) Men vi kom oss berre til Lote. Store tre stengde vegen til gards.
Løysinga var å reise til Bjørg og Emmanuel og håpe dei hadde senger til oss. Bilferda forbi kaia var skummel. Store steinar i vegen, sjøen som slo over bilen og rekved langt opp på land.
Vi fekk seng og sove i. (Der det er hjerterom, er det husrom) Marte skulle på jobb, så vi kunne ikkje slå oss til ro. Om morgonen fekk vi nytrekt kaffi sjølv om straumen var vekke. Emmanuel kokte vatn på gass og var sjølv traktar.
Vel heime kom regnet. I store mengder. Nabo-Gaute ringde på døra og sa: Eg trur det kjem ein flom inn i garasjen dokka... Ut og sjå. Heile garasjen full i vatn, ut med bilen, opp med skia, vekk med alt som står på golvet. Vatnet stig meir, ring kommunen, fram med stigen, stenge boksar og "flytande" gjenstandar inne. For vatnet renn ut i strie straumar. Nedover vegen. Bak garasjen er det blitt eit digert basseng, vatnet nermar seg hus-høgde, litt skummelt, kommunen blir igjen kontakta. Skuleplassen er oversvømt, elva fossar nedover vegen, kommunen dukkar opp. Litt overraska over situasjonen. Endeleg kjem gravemaskina. Lettelse. Vatnet synke. Straumen går. Brann i trafostasjonen. Ut å inspisere. Vi kan legge oss roleg. Flott innsats frå oppryddingsmannskapet. For det var ikkje berre her det var flaum og store utfordringar. No gjenstår oppryddinga og forsikringsoppgjeret.

2011-12-23

Roleg før jul

Det er blitt 23. desember. Klokka viser 0800. Eg er lys vaken. Det er mørkt ute og stille i huset. Eg tenker på alle eg er glad i. Familien er samla, Karina og Marte er komne heim og livet smiler til oss.
Jula 2010
Vi har mykje å vere takknemlige for. Vi er friske, har nok mat, gode sengar å sove i, kjekke naboar, omsorgsfulle vener og gamle og nye kollegaer. Vi kan sjå tilbake på mange flotte opplevingar, turar både innanlands og ut i verda, stemningsfulle konsertar, og Simon sin konfirmasjon.

Året 2011 har vore eit annleis år. Ny jobb, kollegaer, leilighet, og nye utfordringar. Datamaskina er med, overalt, på hytta, i leiligheta, på tur til Oslo og heim til Førde. Som nettredaktør går det fint å jobbe overalt.

Tida går fort. Vi ser på gamle bilde. Bilde frå fleire år tilbake opplevest som det var i fjor. Vi er aktive på kvar våre kantar. Dagane skulle hatt fleire timar, ønskjer vi av og til. Men viktigast av alt, å vere nærverande der vi er.

Eg gjer Karina sitt motto til mitt i dag: "Kunsten å gjere ingenting".  Det er litt av ein kunst!

Så går tankane til dei som ikkje har det så bra som oss. Hjelper det at vi hjelper? Julegåvene er meint i beste meining. Til alle våre kjære, symbolsk. Vi er glad i dokke! Så får nokon som vi ikkje kjenner forhåpentlegvis litt glede av vår overflod.

Ha ei god jul!

2011-12-12

Ei tid for alt

Året er 1987. Sjefen i NRK Sogn og Fjordane ringde meg. Ho spurde om eg ville ha sommarjobb.

Men det passa meg dårleg. Eg var nyforelska, hadde planar om bryllaup, reise, leve livet. Nei, jobb og pengar var ikkje så viktig då.

Året er 1990. Eg utdannar meg i journalistikk på Høgskulen i Volda. Får sommarjobb i radioen. Faxen spyr ut, med veldig lyd, nytt frå NTB. Vi skriv meldingar på gule A5-ark, med skrivemaskin. (Nærast forhistorisk frå dagens papirlause nyheitsmiljø.)

Året etter treng eg praksisplass og ringer NRK Sogn og Fjordane. I to månader lærer eg det eg skal drive med dei neste 20 åra, på eit lokalkontor, i heimfylket.

Vi flyttar til Førde, familien på tre, 15. juli startar eg i sommarjobb igjen utan tanke for vidare jobb.

Ein fast jobb er ledig. Sjefen spør: "Skal du ikkje søkje på den jobben?" Eg trekkjer på skuldrane. Magen min er stor. Skal vere mor og ha permisjon det neste året....

Men kven andre enn eg fekk jobben. Var på jobbintervju med Marte 3 månader på fanget. (Kan til og med hugse kva kle vi hadde på.)

Eg var den fyrste kvinna frå Nordfjord som vart tilsett i NRK Sogn og Fjordane. Interessant. Eg vart  fast tilsett som journalist frå 1.1.1992 i permisjon. Ikkje så verst å slå i bordet med det.

Året er 2010. Facebook og sosiale medier er her for fullt. Ein "ven" fortel om ledig jobb som nettredaktør i Norges Musikkorps. Eg søkjer og får jobben. Bergen er neste stopp, utan familien denne gongen. (Går fint å pendle ei stund)

Eit år er gått. NRK-jobben er ein saga blott. Rart og vemodig, og ei litt tøff avgjerd. Eg sluttar ikkje fordi eg vil vekk frå noko. Graset er ikkje grønare på den andre sida, men det er grønt også der.

Livet er for kort til å ikkje prøve seg på nye oppgåver. Nye oppgåver gir nye utfordringar. Eit val fører til eit anna. Plutseleg, rundt neste sving, dukkar det kanskje opp noko heilt anna....

Kven veit?



2011-10-28

Sosiale medier og direkteoverføring via telefon

Eg har vore på foredrag med Clay Shirky, ein guru på økonomiske og sosiale mekanismer mellom menneske når vi samhandlar på sosiale medier.

Forandringa i måten vi pratar på, endrar samfunnet vi lever i. Shirky er frå USA, og mykje av det han sa var kjent frå før, presentert på amerikansk vis.
MEN han hevda, og eg trur det er rett, at røystene frå mindretal, kvinner og undertrykte kjem til uttrykk ved at dei samlar seg, danner grupper  som snakkar via sosiale medier og som kan påverke, både sin eigen og andre sin situasjon.

Det var Nordiske Mediedager som arrangerte seminaret i Bergen. Her var også svensken Måns Adler, grunder av Bambuser.com - eit tilbod om nettstreaming direkte via mobil.

Artig! I dag oppretta Simon og eg kvar vår konto. Kult å prøve. Berre tull sjølvsagt, men om du vil kan du sjå. bambuser.com/channel/olgawergeland@gmail.com MEN ikkje mykje å sjå eigentleg! Dette blir sikkert meir moro - i framtida. Kanskje vi skal prøve på NM for skulekorps...

Simon streamar direkte frå Nattcup. bambuser.com/channel/simws

Men etikken må vere på plass. Det er kort veg til store politiske hendingar til ein skjerm nær deg. Då må vi vite kvar vi gjer.

Ein tredje presentatør på seminar var NRKbeta - NRKs sandkassa for ny teknologi og nye medier. Anders Hofseth, journalist og analytikar har analysert kva sosiale medier, særleg Twitter.com presenterte, kommenterte og kor raskt nyheten spreidde seg om bombeangrepet i Oslo og terroren på Utøya 22.juli.

Twitter låg fleire hakk før tradisjonelle medier. Namnet på terroristen vart fyrst nemnt der. Vi får ei glidning mellom tradisjonelle media og sosiale medier. Det er viktig i slike samanhengar å vere obs på at følelsen kan ta over dømmekrafta.

Men dynamikken i sosiale medier utgjer ein stor forskjell. Her er det ikkje berre ei stemme som snakkar, men fleire.

2011-10-15

Flyttesjau

Det er mykje å tenke på, gjere og halde styr på når eg skal flytte leilighet i byn.
Blant anna tv-bestilling (Frode fiksa det for meg heldigvis), men eg måtte følgje med på sporinga på posten, og vere heime når pakken kom på døra. Montering er ein annan ting. Det har eg gjort ein gong før, så eg håpte å klare det. Men akk, overgangen frå fot til tv mangla.
Ringe, sitte i telefonkø, kontakt, nytt nummer, lokal service-verkstad. Tre dagar, ingenting skjer. Ny telefonrunde, venting. Kontakt, men ikkje nær nok tv-en (er på jobb) til å les av P/N = produksjonsnummeret på baksida. Ja, ja, får stikke heim midt på dagen då. Tar berre fem minutt.
Ny ringerunde heime, ny ventetone, nye minuttar, med lett irritasjon. Eg har jo ikkje fått vara eg har bestilt!
Enno ventar eg på foten.
Samme dag, besøk frå Kristiansand. Vi skal steike rundstykke for eit  lite måltid mat. Strømmen går, det er jordfeilbrytaren. Av med ovnen, strømmen er tilbake, på med ovnen og strømmen går igjen. Hm, noko feil på den splitter nye innbyggingskomfyren! Ringer husseljar, han kjem med garantien.
Miele er rette kontakt. Ny runde med tast 1, 2, 3 eller vent på svar... Grr, tolmodigheten er iferd med å renne ut. Det same er garantien. Den går ut om fem dagar. (Ja, ovnen har stått nedpakka på lager i fleire år) Endeleg! Kontakt. Ein hyggeleg person som vil hjelpe. Sjølvsagt er det ikkje så nøye, seier han, om teknikarane våre kjem før eller etter at garantien har gått ut. Eg pustar letta ut. Han kan sende ein til meg neste veke.
Og eg som tenkte det berre var å ta med seg koffertane med kle og innstallere meg i den nye leiligheta...
Og framleis mangar eg lampar i taket, tv, og steikeomn, gardiner og kleskap.
But life goes on!



Bildet: Besøkfrå Kristiansand, og Marte på Fløyen. Kaldt, men fin tur!

2011-10-02

20 år er nok

No er det endeleg. Eg har sagt opp jobben som journalist i NRK Sogn og Fjordane. Eg søkte om eit år forlenga persmisjon, men fekk det ikkje.
Det er litt rart. Eg sluttar ikkje fordi eg ville vekk. Arbeidskollegaene mine i Førde er supre. Eg har hatt  ein strålande arbeidsplass. Eg har lært mykje, fått utfordringar, stått opp tidleg (det saknar eg ikkje), gått etter klokka, laga nyheter, avvikla møte, vore programleiar, vaktsjef, tv-reporter, sett fokus på fylket Sogn og Fjordane, og mykje meir.
Eg har fått meg gode vener, kjekke arbeidskollegaer og kjem nok til å sakne det kreative, skapande miljøet.
Men nye utfordringar dukkar opp, nye vegar, nytt miljø og nye vener. Eg fekk nettopp ei melding om at dei er veldig glade for at eg blir verande i NMF. Det varmar. Kollegaen min, Vindi hadde bursdag fredag. Ho er grafikar, kreativ og har ein herleg latter. Vi er omtrent like ferske i nyejobben. Eg gler meg til fortsettelsen.
No er det helg, i sommartemperatur og fellesskap med familien og gode vener.

2011-09-22

I sorg for Anne Tove

Kjære Anne Tove, min venn! Eg følgjer med deg i sorga.

Du talte så varmt om han Even då vi var på besøk hos deg. Eg kjenner han ikkje, men har forstått at han var ein fantastisk gut. Han jobba på garden din. Du hadde alltid eit rom til han. Han klarte seg godt og var på veg oppatt. Eit hjertebarn for deg.
Takk for di omsorg, for han. Han hadde ei tante som brydde seg. Takk fordi du er så generøs! Mot Even og mot oss andre.

Her er notat som du skreiv på Facebook. Eit nydeleg dikt, som får tårer til å trille frå augekroken.

Me har mista vår kjære Even. Nevø og godgutt, smertebarn og hjertebarn i 27 år.
Eg ga han et dikt under ei av dei hardaste føykene og vil dela det her:

"Ein gong bar eg deg på armen og byssa deg i søvn mot alle natteskuggane.
Eg kunne skjerma deg mot stormkast og frost og syngja deg trygg og varm.
Nå kan eg berre stå her i det livet som krev av oss alle og sjå deg gå din eigen veg.
Eg kan ikkje lenger verna deg eller ta livsbørene frå deg.
Men ennå syng eg for deg !"
B.Bratlund

2011-09-17

Ny bustad

Vi har investert! I Bergen, nærare sentrum og jobben min.

Den nye bustaden er ei bueining med to leiligheter i. Dermed kan vi leige ut den eine og eg bu i den andre. God økonomi, betre enn no i alle fall.
Dette er utgift til inntekts ervervelse, seier Frode. Det er han som styrer økonomien, og eg følgjer med så godt eg kan. Bustaden er nyoppussa og fin spør du meg. Eg har vore og sett den.
På mandag skriv eg under kontrakta og tar over leiligheta den 3. oktober. Eg gler meg!
Så leiger vi ut den andre i Møllendalsveien, enn så lenge.
Her er bilde av den andre leiligheten:



Kjøkkenet i den minste leiligheten:


2011-08-24

Brattaste bakkane opp

Her om dagen tok Marte og eg oss ein rask tur på Fløyen.
Vi er heldige, bur like under Ulriken og rett ved Fløyen. Det er berre ein liten gåtur på asfalt før bakkane begynner å svinge seg oppover fjellsida.
Vi hadde strålande ver, praten gjekk lett og før vi visste ordet av det var vi på toppen.
Og for ei utsikt! Det er fantastisk her, særleg i slikt ver.
Eg tek gjerne turen igjen.

Sykkelveg

Det skal ikkje vere lett å sykle på jobb...

Bergen by er eit einaste stort arbeidsområde. Både ved Nøstet, ved Bystasjonen og det nye badeanlegget ved Lungårdsvatnet.

Jobb-vegen min går langs vatnet. Fint, flatt og heilt perfekt å sykle.
Men det var heilt til dei begynte å skjere opp asfalten på tvers og erstatte den med singel.

Og gulkledde arbeidsfolk er i aksjon overalt, omkøyring, gravemaskiner, vatn i store mengder.
Forståeleg nok må dei gjere det, for her skal dei truleg legge røyr, nye kantar, legge brustein, og fjerne gamle jernbanespor. Håpet er sjølvsagt at alt blir mykje betre når dei blir ferdig.

Mat for Mons

To flotte nybaka studentar har inntatt leiligheta mi i Bergen.

Marte og Ingrid ligg tett på eit lite rom, i 1,20-senga, anføttes.

Dei er ved godt mot. I dag har dei vore og skrive under kontrakt på ei anna leilighet. Enn så lenge, bur og lever dei her og kosar seg i den vesle stova eg har.

Men det er ikkje farleg for mor. Eg kjem heim til ferdig middag, nesten kvar dag. Det er berre det at dei må tru eg et vanvittig mykje. Det er alltid igjen meir mat til eventuelle uventa gjestar, når eg er ferdig å ete...

2011-07-26

Den svarte dagen - 22.07.11

Det er ufatteleg. Det finst ikkje ord.
Terrorangrep på vårt lille land, Norge, regjeringa vår, demokratiet vårt. Dei unge, begava, den kommande generasjon.

Ingenting blir nokon gong som før. Før kjem aldri meir igjen. Sorga er ein dyster følgesvenn. Livet er så sårbart og skjørt. Før det står i blomst er det over. Gje dei evig kvile og la evig lys skine på dei. Dette syng visesangar Bjørn Eidsvåg. Eg græt med alle i den vonde sorga.

Eg var i Oslo i dag og såg med sjølvsyn det ufattelege. Roser over heile byen, tydelege spor etter glasbrot og knuste ruter. Vanvittige sterke krefter har vore i sving.

For ungdomane som overlevde på Utøya må det ha vore eit mareritt. Eg torer ikkje tenkje på såra dei har fått i sjela. Eg jobbar med born og unge. Dette er eit angrep på nerven av det vi held på med.

Kringsatt av fiender,
gå inn i din tid!
Under en blodig storm
- vie deg til strid!
Kanskje du spør i angst,
udekket, åpen:
hva skal jeg kjempe med
hva er mitt våpen?
Her er ditt vern mot vold,
her er ditt sverd:
troen på livet vårt, menneskets verd.
For all vår fremtids skyld, søk det og dyrk det,
dø om du må - men,
øk det og styrk det!
Krig er forakt for liv,
fred er å skape.
Kast dine krefter inn:
døden skal tape!
Dette er løftet vårt
fra bror til bror:
vi vil bli gode mot
menneskenes jord.
Vi vil ta vare på
skjønnheten, varmen
som om vi bar et barn
varsomt på armen!
Tekst: Nordahl Grieg.

Til minne om dei falne på Utøya og i Oslo 22.juli 2011.

2011-07-14

Nål og tråd

Mykje kan skje på vei frå øyane til vi er heime. Denne gongen var det ein filleting- ein knapp i shortsen datt av. Ikkje så nøye det, med nål og tråd i sekken Problemet var berre at eg ikkje fann tråd-enden på snella. Då er det ikkje mykje hjelp i. Enn så lenge heng flippen på shortsen og sleng. Nåla har vi derimot brukt til å stikke hol i egga....

Heile reker

I går kveld var vi på fiskerestaurant, og eg bestilte fried shrimps, eller frityrsteikte reker. Eg gleda meg VELDIG, for Therese nabo har laga det til oss før.
Men kva fekk eg? Jau, heile reker, ikkje renska men MED hovud og hale. Korleis gripe det an? Eg reinska dei og åt innmaten, sjølv om det vart svært grisete.
Men det er det normale når vi et reke på skive også...

2011-07-11

Rømmaske

God smak og gode minner frå barndommen dukka opp då eg åt lunsj i dag. (kl.1730, vi snur litt på døgnet) naturellyoghurten med deilig rennende honning fekk meg til å tenke på rømmasken (rømmekollen) vi fekk på støylen då vi var yngre.
Smaken var med eitt forunderlig lik. Særleg med stenger som smakte som kringle, berre med ekstra sesamfrø på.
Deilig i varmen!

Scooteroppleving

Simon sitt største ønske for ferien trur eg må vere å få køyre scooter. Sjølv om han berre er 14, ønskjer han å prøvekøyre. Men....
Vi to andre synst det er moro å kome seg litt ut på motorisert køyrety. Så vi leigde oss scooter og freste rundt til Antiparos, st.georgeos, Naoussa saman med to gode vener, Linda og Einar. Der møtte vi Sølvi og Stig for ein hyggelig prat. Litt utpå kveldinga gjekk turen til Kalibithres - ei flott strand som vi hadde nesten for oss sjølve.
Men etter ein dag med scooter var tanken berre halvtom. Så vi tok oss like godt ein dag til rundt øya. Måtte sjå igjen byen Lefkes etter at vi sist fekk gresk kaffi der, tjukk som graut.... Denne gongen vart det berre ein is. Neste stopp Piso Livadi - nydelig by på aust-kysten av Paros. Sjeldan har eg vore så trøytt som den kvelden. Kanskje altfor mykje frisk luft...




Her er det Linda og Einar som scootrar.

God bok

Ei nydelig kjærleikshistorie, frå 2.verdenskrigen i Amerika. Spennande og fengslande lesnad som tek føre seg ein lite kjend skamplett i Amerikas historie.
Ei rørande historie som gjorde sterkt inntrykk. Korleis familiar av japansk hærkomst vart behandla etter Pearl Harbour.
"Hotellet på hjørnet av bitter og søt", av forfattar Jamie Ford.
Har du ikkje lese den, anbefaler eg den på det sterkaste!

2011-07-09

Det gode liv

Toppen av avslapping må vere å ligge på ei flytemadrass, plaske med føtene, smake på saltet frå havet som legg seg på leppene, kjenne sola steike og sjå to spele ball med kvarandre i strandkanten, høyre latter frå ferierande turistar og berre vite at det du treng å gjere er å bevege deg opp på solsenga, finne fram lesestoffet og sørge for å drikke nok vatn. Ja, det er nesten så det blir ein heil jobb å gjere dei små enkle tinga. Det er ferie og fri det!




2011-07-05

Kjekt med sykkel

Fire dagar med sykkelleige gir ein ny frihet. Du kjem deg raskt fram, får vind i håret, kjenner alle luktene, når over eit stort område, og får i tillegg litt trim.
I går tok Frode og eg ein tur opp fjellsida og såg på solnedgangen. Nydelig!
I tillegg såg vi Naxos i nord-aust og byen Naoussa i nord. Det var kortare dit enn eg trudde. Yes, sykkel er tingen.

2011-07-01

Utanom ruta

Dagen i dag var tenkt som transport-dag. Frå Finikounda til flyplassen for å levere bilen, 1,5 time med buss til pireus, så båt til Paros. God plan, men pga generalstreik i Hellas, gjekk ikkje båtane etter planen. Dermed vart det åtte timar venting på kaia. Men kva gjer vel det, når vi har ferie og vertskapet kjem og hentar oss midt på natta.
Ha-kouna-matata. Ta livet som det faller seg.


Simon søv på dekk med luftmadrass som underlag.

2011-06-29

Appelsin i fleng

På nabogarden der vi leiger bur ei fin gammal dame. Ho dyrkar grønsaker og har ein haug med appelsintre. Vi stoppa med helsing frå vertskapet og lurte på om vi fekk kjøpe. Dama heiv seg rundt, fann fram hagesaksa og starta innhaustinga. Vi hadde tenkt eit par kilo, kanskje deromkring. Men ho plukka bøtta full. Og dermed enda vi opp med ein heil pose - 10 kg, nok til eit par glas med frisk nypressa appelsinjuice...




2011-06-28

Fire byar tett i tett

Pylos, Menthoni, Koroni og Finikounda. Fire byar på sør-vestkysten av Peleponnese på fastlandet av Hellas. Den eine badeby, den andre hamneby, den tredje pittoresk med smale gate og ei flott gamal dame på byens bakeri. Nysteikte brød, baguettar og wienerbrød med fetaost og spinat. Godt å ha med seg på stranda. Til slutt putta den sjarmerande dama tre Sjakkrute-liknande kake oppi posen vår. Ein fin gest som fører oss dit igjen, om vi er i den byen. no er Frode i Finikounda og handlar brød til vår frukost. Kanskje på tide å sette på kaffien.


Utsikt frå leiligheta, ned i dalen, Grizikampos.

2011-06-27

Nokre inntrykk

Bilde kan ofte seie meir enn tusen ord.






















2011-06-26

Ro

Rullegardinene glir sakte opp med ein forsiktig summelyd. Lyset fløymer inn med den varme brisen. Det er godt å vakne etter ei god natt søvn. Og samtidig vite at dagen blir solfylt. Humlene, biene, ukjene innsekt og til og med myggen lagar sommarglede. Sommarfuglane i all si prakt flyg hit og dit som forvirra skapningar frå blomst til blomst.
Livet er godt og batteria blir lada. God sommar, alle som les bloggen min!




2011-06-24

Peleponnese 2011

Vi har landa! Hellas er ferielandet! Eit flott, nytt privat hus i åssida, eige svømmebasseng, solstolar, svømmeutstyr og friskt godt drikkevatn frå spesialspringen i garasjen. Takterassen innbyr til solnedgang i vest, morgonsola vekker oss til gode feriedagar. Berre grashoppene lagar lyd. Fram med blada, avisene, bøkene og musikken. Her håpar vi på ei god veke! (bilde kjem- for mørkt no)

2011-06-21

Har du sett på maken? Sol, sol, sol! I tre veker framover. Jippi! Eg har vore pakka og klar i to veker, to veker med sjukdom og slapphet. No er det berre restar igjen og eg ser med forventning fram til ferie, varme og sol!
Ja, vi har det fint her og, i dag. Plenen er klipt, blomstrane ompotta og Marte skal passe hus og heim, saman med Karina etter kvart. God sommar!



Etter festival

Marte kom heim seint i natt. Ho har vore på musikkfestival i Tyskland, Bremen.
Ho er full i opplevingar og skit.
No vaskar ho kle og teltet dei har lånt av naboen. Heldigvis er det fint tørkever.
Det har blitt lite søvn. Ho kom igjen tidleg på morgonen, og etter tre timar søvn var ho klar for å gå på jobb. Det blir nok ein tidleg kveld i kveld.
Sidan det er sol og sommar for ein gong skuld, for eg på butikken og kjøpte frukt.
Deilig!




Etter festival

Marte kom heim seint i natt. Ho har vore på musikkfestival i Tyskland, Bremen.
Ho er full i opplevingar og skit.
No vaskar ho kle og teltet dei har lånt av naboen. Heldigvis er det fint tørkever.
Og Sidan det er sol og sommar for ein gong skuld, for eg på butikken og kjøpte frukt.
Deilig!



2011-06-18

Kofirmasjonsbilde

Nokre bildeminner frå konfirmasjonen til simon.













Men konfirmanten har eg ikkje bilde av...

På veg heim til pinse var det kjempelang kø på ferjesambandet Lavik Oppedal. Ja, eg har aldri sett så lang kø før.
Tidlegare vegsjef her i fylket kommenterte statusen min på Facebook - Uansvarleg å ikkje sette inn ferje nr.3 i pinsa.
For min del gjorde det ikkje noko. Eg sat på bussen.



Nokre fordelar med å ta buss, heldigvis.

2011-06-17

Atypisk lungebetennelse

Eg har hangla i over tre veker. Endelig har eg fått vite at det er atypisk lungebetennelse. Det heng i hals/lunge og eg blir ikkje kvitt det. Hostar og harkar, er slapp og tiltakslaus.
No har eg fått ein tøff kur som skal hjelpe. Eg et på tablettar, sug på drops og pelmar i meg slimløysande middel.




Håpar berre eg blir frisk til ferien om ei knapp veke... Og at dei andre ikkje blir sjuke.

Diplom

For nøyaktig ei veke sidan var Karina ferdig uteksaminert ved høgskulen i Bergen, avd fysioterapi. Gratulerer!

Avslutninga var fin og høgtideleg. Foreldra var inviterte og studentane/fysioterapeutane var kledd i dress og bunad. Dei hadde laga eit flott program, med talar, video, bilde og underhaldning.

Tre tøffe og lærerike år er tilbakelagt og eit nytt år med nye utfordringar kan ta til.
Lykke til!



2011-05-31

Liten plass

Dette kallar eg presisjonsparkering.



2011-05-29

Versur

I dag har regnet virkelig gjort noko med humøret mitt. Hadde store planar om fjelltur både i går og i dag, men ikkje vart det i går, og til no i dag har det hølja ned. Om eg ser på vervarselet ser det ikkje betre ut. Det var ikkje lurt å legge regnklea i Bergen. Ei heller å legge igjen paraplyen på bussen i Oslo. Det er no eg treng det!


2011-05-26

Turnerer landet

Ein dag i Førde, neste i Bergen, så eit par dagar i Oslo, før heime er neste stasjon.
Det er nok mange som reiser meir enn meg, men kjenner på ein vag følelse av å bidra til auka klimautslepp...
Likevel er det godt å kunne reise, kjenne seg fri som fuglen og likevel gjere eit stykke arbeid. Og i kveld er det venninne-besøk. Eg gler meg.



2011-05-24

Maratonkonfirmasjon

Vi har feira Simon. Simon er blitt vaksen. Han vil ikkje sitje på fanget mitt til han blir 70. Han er ein flott gut. Fargerik, som fleire sa i talen.
Han har fått mykje merksemd, gode ord, fin musikk, sang, godt selskap. Dei kom heilt frå Kristiansand, Levanger og Svelvik. Molde, Oslo og Aukra, Eid, Sogndal, Naustdal og Balestrand.
Takk til alle!
Eg har hatt det supertravelt, men superkjekt. Eg kjenner meg takknemlig, for alt vi har fått, for kjekk familie, godt vennskap og all hjelp!
På veg til Bergen og kvardagen kjenner eg kroppen treng kvile. Og med sommarfugl-orda om kjærligheten, kan eg med handa på hjertet seie, eg er glad i dokke!
Ein sommarfugl er som kjærligheten. Holder du den for fast, faller vingene av. Holder du den for løst, flyr den sin vei.



2011-05-09

Rhododendron


Ingen by er finare om våren i blomstringa enn Bergen.

Påstanden har eg høyrt før, og i dag opplevde eg det.

Eg har aldri set så mange, flotte og fine Rhododendron på ein gong før. Dette kan eg like. Ein flott gåtur rundt Store Lungårdsvann, forbi Florida, brannstasjonen og vidare til Kafaret var ein god start på ei ny veke.

Eg tek den gjerne igjen!

Stolbytte

Det har gått to veker sidan sist eg blogga. Ryggen er bra igjen.

Etter å ha opplevd ubehaget det er å ha så vondt i ryggen, unner eg ingen den smerta! Sidan eg meldte "vondten" ut her, har eg fått mange spørsmål om kvifor eg sat på legekontoret og blogga.

Takk for omtanken!

Det fyrste eg skal gjere neste gong eg får vondt, er å skifte stol på jobb! For det hjelpte med støtte i korsryggen!

2011-04-26

Underlig kjensle

Det er nesten som å gå tilbake i tid. Å sitte på venterommet hos legevakta og ikkje vite når du får kome til. Det gir ein følelse av barndom. Ei rar kjensle.
Kor mange er før deg (ganske mange ser det ut til) kor sjuke er dei, kva andre akutte ting dukkar opp som gjer ventetida enno lenger? Og kor akutt behov har eg for ein sjekk?
Eg kjenner det på meg, eg er ikkje meg sjølv. Slik går det når kroppen sler seg vrang. Og då er det berre å vente då, og mimre tilbake på gamle dagar.

2011-04-23

Trampolina på plass

Fyrste skikkelige vårdagen er her. Arbeid i hagen, rydding og kosting, raker og klipper. Det er tid for å hente ut trampolina. Ja, sjølv om snøen ikkje er heilt vekke. Men vi har erfart at under trampolina blir det drivhuseffekt. Då kan det hende snøen fer til 17.mai... Håpar eg.



Våren i anmarsj

Det er vemodig å fjerne utemøblane når sommaren er forbi. Men gleda ved å leite dei fram igjen er desto større. Ein varm aprildag er ein god start på ute-livet på terrassen. God sommar og fyrst ei god påske.



2011-04-19

Bråstopp

På veg til hytta ropte plutselig Karina, STOPP!

Moods of Norway-traktoren! Vi må ta bilde. Utanfor butikken i Olden stod denne knallrosa doningen. Sjølvsagt måtte vi forevige dei som ropte høgast.

Vel tilbake i fart ringde Sølvi. Ho lurte på om vi hadde funne noko billig på butikken. Ho og Stig hadde sett oss i forbifarten.

Frode lo, medan Marte var flau over oss!

Foto: Olga

Hyttepåske

Lyden av trakkemaskina i bakken tidleg om morgonen, er eit godt lydbilde.

Søvnen smyg seg ut av augene og lukta av kaffi trenger gjennom soveromsdøra. Familien er snart klar for frukost.

Fjellet ligg snøkvitt mot blå himmel. Rasletind 2105 moh ventar på Valdresflya. Ein slitsam, travel og lengre tur enn vi trudde, men fantastisk å nå målet. Det vart ein tidleg kveld for alle...

Dagen etter er beina møre, men bakkekøyring blir det likevel. Men ikkje like lenge som vi hadde tenkt. Sola kikar fram på terassen ettermiddagen.

Vi lagar vaffler, drikk kaffi, dusjar, tek badstu, drikk Pepsi Max, lagar bordkort (til konf.) og kosar oss.

Snart er det krim på TV og påska tek til for alvor. I morgon snur vi nasen mot Nordfjord og heim til kviledagar i Førde.

2011-03-16

Tilbake i byn

Karina er ferdig i praksis. No er ho tilbake i byn. For min del synst eg det er veldig kjekt.

I kveld har Susanne vore på besøk. Medan eg laga middag (heimelaga kjøtkake) støvsugde ho og ordna etter utpakkinga.

Velkommen "heim"!